Yeşil Çay
Kore'ye ilk defa Goryeo hanedanlığı zamanında gelen Yeşil Çay, ülkenin en çok tercih edilen geleneksel içeceği. Tarihte yaşil çayın en çok Budist keşişler tarafından tercih edildiği biliniyor ve rahatlatıcı özellikleri sebebiyle meditasyonun da vazgeçilmez bir parçası. Budizm'in yasaklandığı Joseon Hanedanlığı zamanı hariç her dönemde popülerliğini korudu. Günümüzde ise artık Yeşil Çay'ın sağlık açısından birçok yararı olduğu çok iyi biliniyor.
Koreliler için çay içmek yalnızca bir zevk değil, aynı zamanda yaşam tarzlarına yerleşmiş çok köklü bir gelenek. Koreliler için çayın hazırlanması, servis edilmesi ve içilmesi adeta bir seremoni haline gelmiş ve bu merasime "Dado" diyorlar. Koreliler çay yapmayı bir sanat olarak görüyor. Çünkü "da" çay demek ve "do" ise birşey yapma, oluşturma sanatı anlamına geliyor. Geleneklere göre çay demlendikten sonra bardaklara çok fazla doldurulmamalı. Her bardağa çok az konmalı ve bittikçe servis eden kişi bardakları tekrar doldurmalı, çünkü çayın tadı ve rengi durdukça güzelleşiyor.
Çayların 6 temel tadı oluyor: tatlı, ekşi, acı, tuzlu, asitli, biberli. İlk olarak içenin dilinde keskin bir tat bırakıyor ama eğer çayı ağızda bir süre tutulduktan sonra gerçek tadını hissettiriyor. Ayrıca çayın tadını ve rengini alabilmesi için mutlaka iyi demlenmesi gerekiyor.
Kore'de Yeşil Çayın haricinde meyve aromalı ve bitkisel çaylar da bulunuyor. Örneğin Tarçın çayının ateş düşürücü, pirinç çayının soğuk algınlığını önleyici, mısır çayının ise hazımsızlığı giderici özelliği bulunuyor.