Kore'de japon işgalinden sonra başlayan modernleşme halk tarafından
kadın-erkek eşitliği düşüncesi büyük sorun olmadan kabullenilmiştir.
Bunun sağlanmasında ''Gunuhue'' ve diğer kadın derneklerinin rolü büyük
olmuştur. Kore anayasasında kadın-erkeek eşitliğinin ilan edilmesinden
sonra kadınlara seçme ve şeçilme hakkı tanınmıştır. Ama anayasa tam bir
eşitliğe olanak vermemiştir. Özellikle aile ilişkilerinde çok tutucu
bir kanun yapılmıştır. Yeni medeni kanun yapılmadan önce 1953 den
itibaren Demokratik bir Aile Kanunu'nun çıkarılması için kadın
dernekleri ve bir çok kadın lider uğraşmış sonuç alamamıştır. Bu yüzden
Kore'nin Aile Kanunu erkek eğemenliğini dayanarak yapılmıştır.
Çok sayıda kadın kurumunun katıldığı '' Kadınların Aile Kanunu
Değiştirme Derneği '' medeni kanun içerisinde Aile miras kanunu'nu
inceledikten sonra 10 maddenin düzeltilmesini istemiştir. Hiç sebep
yokken mecliste 2-3 yıl işleme konmayan ve sürekli ertelenen konu
nihayet 17 Aralık 1977 yılında gündeme gelmiş, malesef miras konusunda
kadın-erkek eşitsizliği çok az ölçüde giderilmeye çalışılmıştır.
Kore'nin bugünkü anayasasının 9. Maddesinde Cinsiyet, din ve sosyal
statü yüzünden politik, ekonomik, kültürel alanda ayrımın olmaması
gerektiğini yazar. Bu madde Kadın olması yüzünden karşılaşabileceği
ayrımlardan onu koruyabilmesini amaçlar.
Çalışma Kanunu ve Sendika Kanunu'nda kadın-erkek ayrımı yapılamsı
yasaklanmıştır. Kadının bedensel durumu düşünülerek aylık izin ve doğum
izni gibi özel durumlar ile kadın korunmaya çalışılmaktadır. Çalışma
Kanunu'nda kadınları koruyan maddeleri uygulayan şirket sahipleri çok
azdır. Tam tersi olarak bu maddelerden dolayı kadın işçileri
çalıştırmaktan çekinmektedirler.
Aile Kanunu erkeke eğemenliğine dayanan ataerkil yapı kadın-erkek
eşitsizliğine yol açmıştır. Bu düşünceyle ailenin soyunun devamı için
erkek çocuk tercih etme fikri devam etmektedir.
Yeni Medeni kanun'da çocukların velayet maddesi vardır. Mesela boşanma
durumunda anne ve baba anlaşamazsa velayet konusunda çocuk babasına
verilir, Babanın rızası olmadığı sürece anne çocuklarını kaybetmek
zorunda kalır
Kore Aile Kanunu'nda kadını korumaya ve erkekle eşit konuma getirmeye
yönelik bir çok madde vardır. Ancak bu gerçek hayatta kadının korunduğu
ve erkekle eşit haklara sahip olduğu anlamına gelmemektedir. Bunun
çözümü ancak kadın-erkek eşitliğini gerçekten sağlayan maddelerin
getirilmesi için kadınların bir çok alanda eğemenliğini koruyarak
bilinçli olmalarıdır.
kadın-erkek eşitliği düşüncesi büyük sorun olmadan kabullenilmiştir.
Bunun sağlanmasında ''Gunuhue'' ve diğer kadın derneklerinin rolü büyük
olmuştur. Kore anayasasında kadın-erkeek eşitliğinin ilan edilmesinden
sonra kadınlara seçme ve şeçilme hakkı tanınmıştır. Ama anayasa tam bir
eşitliğe olanak vermemiştir. Özellikle aile ilişkilerinde çok tutucu
bir kanun yapılmıştır. Yeni medeni kanun yapılmadan önce 1953 den
itibaren Demokratik bir Aile Kanunu'nun çıkarılması için kadın
dernekleri ve bir çok kadın lider uğraşmış sonuç alamamıştır. Bu yüzden
Kore'nin Aile Kanunu erkek eğemenliğini dayanarak yapılmıştır.
Çok sayıda kadın kurumunun katıldığı '' Kadınların Aile Kanunu
Değiştirme Derneği '' medeni kanun içerisinde Aile miras kanunu'nu
inceledikten sonra 10 maddenin düzeltilmesini istemiştir. Hiç sebep
yokken mecliste 2-3 yıl işleme konmayan ve sürekli ertelenen konu
nihayet 17 Aralık 1977 yılında gündeme gelmiş, malesef miras konusunda
kadın-erkek eşitsizliği çok az ölçüde giderilmeye çalışılmıştır.
Kore'nin bugünkü anayasasının 9. Maddesinde Cinsiyet, din ve sosyal
statü yüzünden politik, ekonomik, kültürel alanda ayrımın olmaması
gerektiğini yazar. Bu madde Kadın olması yüzünden karşılaşabileceği
ayrımlardan onu koruyabilmesini amaçlar.
Çalışma Kanunu ve Sendika Kanunu'nda kadın-erkek ayrımı yapılamsı
yasaklanmıştır. Kadının bedensel durumu düşünülerek aylık izin ve doğum
izni gibi özel durumlar ile kadın korunmaya çalışılmaktadır. Çalışma
Kanunu'nda kadınları koruyan maddeleri uygulayan şirket sahipleri çok
azdır. Tam tersi olarak bu maddelerden dolayı kadın işçileri
çalıştırmaktan çekinmektedirler.
Aile Kanunu erkeke eğemenliğine dayanan ataerkil yapı kadın-erkek
eşitsizliğine yol açmıştır. Bu düşünceyle ailenin soyunun devamı için
erkek çocuk tercih etme fikri devam etmektedir.
Yeni Medeni kanun'da çocukların velayet maddesi vardır. Mesela boşanma
durumunda anne ve baba anlaşamazsa velayet konusunda çocuk babasına
verilir, Babanın rızası olmadığı sürece anne çocuklarını kaybetmek
zorunda kalır
Kore Aile Kanunu'nda kadını korumaya ve erkekle eşit konuma getirmeye
yönelik bir çok madde vardır. Ancak bu gerçek hayatta kadının korunduğu
ve erkekle eşit haklara sahip olduğu anlamına gelmemektedir. Bunun
çözümü ancak kadın-erkek eşitliğini gerçekten sağlayan maddelerin
getirilmesi için kadınların bir çok alanda eğemenliğini koruyarak
bilinçli olmalarıdır.
